Yazın başlamasıyla hepimizde olduğu gibi benim de gardrobum göz kırpmaya başladı. Eskiyenler, dar gelenlerle birlikte yeni ihtiyaçlar ortaya çıktı. Mağazalarda yer alan tasarımlar genelde bana pek hitap etmiyor. New York, London vs gibi dünyanın çeşitli şehirlerinin isimleri, popüler ikonların ve imgelerin yer aldığı tshirtler genelde beni yansıtmıyor. Başkalarıyla aynı şeyleri giymekten ziyade “bu üzerimde koca harflerle yazan şeyin benimle ne alakası var” diye sorgulayıp bir anlam bulamıyorum. Bu sebeple beni yansıtan, kendi tasarımlarımın yer aldığı tshirtleri giydiğimde daha iyi hissediyorum.
Genelde bu tarz tasarımlarımı tisho.com aracılıyla ekonomik şekilde baskı yaptırıyorum. Yazlık, kışlık farketmez, çok çeşit ürüne baskı yapabiliyorlar ve bu faaliyeti uzun yıllardır sürdürüyorlar. Çok memnun olduğum söylenemez, özellikle iletişim konusunda ve ürünlerin minik de olsa defoları konusunda küçük problemler olmasına karşın gene de burayla çalışmaya devam ediyorum.
Bir süredir Göztepe’ye dair bazı tasarımlar yapıyorum. Gözgöz Stor mağazalarında çıkan ürünlere bakıp “ben de yaparım” düşüncesiyle başladığım ve bu tür ürünleri daha ekonomik olarak çözebileceğimi düşünerek, münferit dizaynlar yapmaya başladım. Bu yaptığım çalışmalar Göztepe’nin 100. yılı sebebiyle tasarım arayışında olan Gözgöz 35 taraftar grubu tarafında seçilmesiyle başka bir boyuta evrildi ve toplu üretimi gerçekleştirildi. Bu beni ne kadar mutlu etti, anlatamam.
Elmastaş Design böyle şeyler için var
Sonbahar aylarında Zarema da bir Anka Kuşu tasarımı hazırladığında baskısını yapmıştık, beğeniler üzerine çok sayıda çoğaltım gerçekleştirdik. Arkadaşlarımızla birlikte paylaştığımız bu ortak payda kendimizi çok iyi hissettirmişti. Bir çok insanın sizin tasarımlarınızı giymesi ne kadar güzel bir duygu. Bazen kendime soruyorum, Elmastaş Design ne? Bir markadan öte, sanırım bir sığınak. Zarem’le birlikte zaman zaman üretmeye çalıştığımız, ama kimseye yetişmek zorunda olmadığımız bir alan. Bu yazıyı yazma nedenim de bu aslında. Ne bir tanıtım, ne bir duyuru… Sadece “yaptım ve paylaşmak istedim” hissi.
Efe Elmastaş
