Bir çocuk kitabını resimlemeye başlarken aklımdaki ilk soru şudur: “Bu karakter kim?”
Onu yalnızca çizmekle kalmayıp onu tanıyarak, zaman geçirecek, onun dünyasını çocuklara açmak adına arkadaş olnaya benzer bir durumdur. İşte bu yüzden, karakter oluşturma süreci bir illüstratör için sadece bir sanatsal üretim değil, aynı zamanda empati ve hikâyeyle örülmüş bir keşif yolculuğudur.
Yazarla Kurulan İlk Bağ: Sorular ve Dinleme Süreci
Çocuk kitabının yazarıyla tanışmak, benim için bir yolculuğun başlangıcı gibidir. Yazarın kafasındaki karakter neye benziyor olabilir? Hangi yaşta, ne tür duygular taşır? Ne yer, nasıl giyinir? Bunların hepsine ek olarak yazar ne tür bir çizim arzulanmaktadır?
Günümüz çocuk kitaplarına baktığımızda çok farklı çizim türleri görmekteyiz. Bundan 30 sene önceki çocuk kitaplarını göz önüne getirebilenler beni çok anlayacaktır 🙂 İllüstratörler kendi çizer kalıplarına sadık kalabileceği gibi, bambaşka karakter yaratım süreçlerine de girişebilmektedir. Bir karikatürü andıran çizgilerden tutun da, realistik tarzdaki üretimlere kadar bu alandaki türev yelpazesi çok geniştir. Her ne olursa olsun yayınevi ve yazarın buradaki beklentisi öncelik taşır.
Bu aşamada yazardan şu sorularımın cevaplanmasını istiyorum.
- Bu karakteri yazarken ilham aldığın biri oldu mu?
- Karakterin bir korkusu, bir hayali var mı?
- Hikâyede görünmeyen ama karaktere dair bilmemi istediğin detaylar var mı?
- Okurda nasıl bir his bırakmasını istiyorsun?
Elbet bu sorular bir kalıp olarak sorulduğunda tatmin edici cevaplar almak zor olabiliyor. Bu sebeple gerektiğinde bir sohbet eşliğinde bu soruları cevaplandırmanın daha verimli olduğunu düşünüyorum. Bu yol sayesinde, sadece metne değil, yazarın karakterle kurduğu duygusal bağa da yaklaşabiliyorum. Çünkü bir karakterin görünüşü kadar, ruhu da önemlidir.
Görsel Kimlik Arayışı: İlk Taslaklar ve Denemeler
Yazardan aldığım bilgiler ve metnin genel atmosferi doğrultusunda ilk taslakları oluşturmaya başlıyorum. Bu süreçte elim çizime gitmeden önce bir hayli düşünürüm. Karakterin yüz yapısı, gözlerinin ifadeleri, kıyafetleri, vücut dili… Bütün bunlar çocuğun karakteri nasıl okuyacağı üzerinde doğrudan etkili.
İlk eskizleri paylaşmadan önce kendime şu soruları sorarım:
- Bu karakter, hikâyede geçtiği gibi bir duygu taşıyor mu?
- Görünüşü, çocuğun özdeşim kurabileceği kadar doğal ve samimi mi?
- Fazla karikatürize mi ettim, yoksa fazla gerçekçi mi kaldı?
İlk çizimlerde bazen farklı versiyonlar üretir, yazara alternatifler sunarım. Bu sayede birlikte karakterin “doğru hali”ni buluruz. Bu aşamada açık iletişim, süreci hem keyifli hem de verimli kılar.
Karakterin Hikâyeyle Bütünleşmesi
Karakteri çizmek tek başına yeterli değil. Onu sayfalar boyunca yaşatmak, onun gelişimini desteklemek gerekir. Bu yüzden hikâyenin dramatik yapısına göre karakterin duygusal geçişlerini de çizimle yansıtmaya çalışırım.
Bir sayfada kahkahalar atan bir çocuk, birkaç sahne sonra kaygılı olabilir. Bu duygusal geçişleri inandırıcı kılmak için mimiklere, duruşlara, hatta renk tonlarına dikkat ederim. Yerleştirilen sahnenin metinde yazanlarla uyumlu olmasını önemserim.
Yazar-İllüstratör İş Birliği: Birlikte Anlatmak
Ben, yazarla illüstratörün sadece bir iş bölümü içinde olmadığını düşünüyorum. Biz birlikte bir hikâye anlatıyoruz. Kelimeler ve çizgiler, aynı yöne bakarsa bir kitap gerçekten can buluyor. Okurlarımız çocuklar ve bizler yaptığımız üretimlerle onların estetik algılarını inşa ediyoruz. Bu yüzden sürecin her adımında şeffaflık, karşılıklı saygı ve çocuklara duyulan ortak sorumluluk çok önemli. Bunu içten bir duyguyla ifade ediyorum, çünkü bir anne olarak aynı süreçlerden geçen oğlumla neler yaşadığımızı biliyorum.
Çocuk kitapları, çocuklara dünyayı anlatmanın en güçlü yollarından biri. Bu kitaplarda karakterler, çocuklara sadece bir hikâye değil, duygular, değerler ve hayaller taşıyor.
Bir illüstratör olarak görevim, bu karakterleri sadece çizmek değil; onları yaşatmak ve bunu yaparken en büyük yol arkadaşım her zaman yazardır.
Zarema Elmastaş
